WYSPA SZCZĘŚLIWYCH SŁOICZKÓW

"(..)Kłócicie się o tę rzecz , a nikt się nawet nie zastanowił , do kogo ona naprawdę należy!

-Jak to ?-nastroszył się Paplak.-Do mnie !Przecież to ja ją znalazłem !

-Ale nie oznacza ,że jest twoja-rzekł Tappi -to ułamany , zagubiony promyk słońca.Znalazł się na ziemi przez przypadek i trzeba go jak najszybciej odnieść na miejsce.

  Wszyscy aż westchnęli i każdemu zrobiło się troche wstyd.Spodziewali się ,że Tappi będzie na nich zły, ale dobroduszny wiking przecież nie potrafił się gniewać na nikogo.(..)(M.Mortka " Tappi i urodzinowe ciasto")

                                                                  „Przydrożny lampion

                                                          Rzuca smugę światła w cień

                                                              Rozświetlając częściowo

                                                                 Drogę po której kroczę.

                                                            Przydrożny lampion

                                                                 Razi w oczy gdy spojrzysz

                                                              Lecz gdy się odwrócisz

                                                                           Tworzy twój cień

                                                               Przydrożny lampion

                                                                Świeci w ciemną noc



                                                            Napawa duszę iskierką nadziei

                                                      Na dzisiaj, na jutro, na kiedyś tam...”
                                                         ( "Lampiony"  „goliatidawid” )

                                                            "Przy wygodnym łóżku
                                                               w moim pokoiku
                                                           jest niezwykła lampka
                                                               na nocnym stoliku.

                                                              Od czasu do czasu
                                                             abażur jej zmieniam

                                                           w kwiatuszki gdy wiosna
                                                                a żółty jesienią.

                                                              A latem niebieski
                                                               abażur zakładam

                                                                  i w białe falbanki
                                                               zimą , gdy śnieg pada.

Każdego wieczoru

tak długo się świeci

                                                       aż mama mi książki
                                                        przeczyta dla dzieci.

                                                           Jedną ,potem drugą
                                                            bajeczki i baśnie

                                                             księżyc się uśmiecha
                                                            w lampce światło gaśnie

                                                                     Mama mnie utula

                                                                    w kolorowy sen

                                                              który gdzieś odpłynie

                                                            gdy zbudzi się dzień ."
                                      ( Krystyna Rzyszkowicz - Krysy " Niezwykła lampka")